De Geest in het Oude Testament

Hoe beleefden gelovigen in het Oude Testament de Heilige Geest?

Iedereen is het erover eens dat de Geest aktief was in de schepping van de wereld ('zweefde over de wateren'), dat hij mannen als Mozes met kracht vervulde, speciale gaven gaf aan kunstenaars en profeten vervulde met kracht om te profeteren?
Maar hoe beleefde de 'gewone gelovige' de Heilige Geest?

Als Jezus met Nicodemus praat, zegt hij: 'jij bent een geestelijke leider, en weet jij deze dingen niet?' Wat had Nico moeten weten? Als leider die het Oude Testament (!!) kende, had hij volgens Jezus moeten weten over de geboorte uit God en over het werk van de Heilige Geest, die Jezus net daarvoor noemde: 'geboren uit de Geest'.
Hoe had Nicodemus dat moeten weten. Hij kon Handelingen 2 toch nog niet lezen?

Klopt, maar hij kon wel Ezechiel 36:26 en 27 lezen: 'ik zal je een levend hart geven, ik zal jullie mijn Geest geven'. Trouwens, Jezus zelf zegt later in Johannes (14:17) over de Geest: 'jullie kennen hem, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven'. En dat was voor Pinksteren.

Waarvoor was Pinksteren dan nodig? En Jezus zegt toch ook: 'dan zal ik de Geest uitstorten'? Het is net als bij Pasen: voordat Jezus er was, werden mensen ook gered door het geloof in de komende Messias (zie Hebreen 11). Als een voorschot op wat komen zou. En zo is het ook met Pinksteren: al in het OT vernieuwd door de Geest, als een voorschot. Omdat het zeker was dat het eens Pinksteren zou worden - en dat die Geest eens in alle volheid zou komen, als een historisch gegeven om altijd op terug te vallen.

Daarom kunnen wij ook nu nog zoveel met die beloften van de Geest uit het OT, b.v. 'totdat van boven de Geest over ons wordt uitgegoten. Dan zal de woestijn een boomgaard worden ... Dan zal de gerechtigheid vrede stichten, ze brengt rust en vertrouwen voor altijd.' (Jes 32:15-17)